อุททยานพระพิฆเนศ

อุททยานพระพิฆเนศ จังหวัดฉะเชิงเทรา เป็นสถานที่สร้างองค์พระพิฆเณศ หรือพระพิฆเณศวร เนื้อสำริด องค์ใหญ่ที่สุดในโลก ท่ามกลางธรรมชาติทางการเกษตรของชาวบ้านในละแวกนั้น เป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินไทย เนื่องจากประติมากรรมพระพิฆเนศร์องค์นี้มีองค์ประกอบที่โดดเด่น คือ พระหัตถ์ 4 ถือพืชพรรณธัญญาหาร ดังนี้
    1.กล้วย 2.ยอดอ้อย 3.ขนุน 4.มะม่วง และที่พระบาทมีหนูกอดลูกมะพร้าว ซึ่งมีความหมาย คือ ความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดิน

    ประวัติความเป็นมา
    จากพระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ตอนหนึ่งความว่า
"...ชนใดหวังข้ามอุปสรรค พึงพำนักพิฆเนศนาถา
สำเร็จเสร็จสมดังจินดา พระองค์พาข้ามพิฆนะจัญไร..."

    พระพิฆเนศร์ กำเนิดจากคติความเชื่องของศาสนาฮินดู เมื่อกว่า 4000 ปี ในประเทศอินเดีย คติการบูชาองค์พระพิฆเนศร์มีมาช้านาน ด้วยมีความเชื่อกันว่าท่านเป็นเทพผู้ประทานความสำเร็จ และขจัดอุปสรรคทั้งปวง ทั้งยังเป็นเทพที่แสดงออกถึงความสุข ความปีติ เป็นเทพแห่งความเสรีภาพและสันติสุข เป็นที่ยอมรับในระดับสากลมาโดยตลอด และหากจัดลำดับเทพที่มีผู้เคารพนับถือบูชาแล้ว พระพิฆเนศร์ถือได้ว่าเป็นเทพที่มีผู้นับถือมากที่สุดในโลก ทั้งในอินเดีย และประเทศต่างๆ นับสิบประเทศ คติความเชื่อเรื่องพระพิฆเนศร์ มีปรากฏเป็นหลักฐานในทวีปเอเซีย และแถบอุษาคเนย์ เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มานับพันปี ซึ่งในปัจจุบันก็ยังคงความเคารพไม่เสื่อมคลาย

    คนไทยคุ้นเคยกับบรรดาเทพท้งหาลายมาช้านาน แต่ในบรรดาเทพทั้งหมด คนไทยรู้จักพระพิฆเนศร์มากที่สุด เพราะท่านเป็นมหาเทพที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับวิถีไทยมากจนกล่าวได้ว่า คนไทยยอมรับในองค์พระพิฆเนศร์ เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งในการประกิบพิธีกรรมต่างๆ เป็นตราประจำกรมกองต่างๆ มากมาย แม้แต่พระนามแรกของบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ยังมีนามว่า "กรมหมื่นพระพิฆเนศร์สุรสังกาศ"